PV
Van barbecue tot musical


11.700 leden, meer dan honderd activiteiten per jaar en een ‘omzet’ van een half miljoen euro. De jubilerende personeelsvereniging (PV) van Amsterdam UMC is serious business. Sinds vijf jaar voetballen en musiceren collega’s van beide locaties samen. Twee PV-koppels, van verschillende generaties, delen hun verenigingsgevoel.
“We hebben 11.700 leden’’, vertelt PV-coordinator Annita van Hal-Brouwer. “Voor hen organiseren we meer dan honderd activiteiten per jaar. Van een barbecue cursus met twaalf man tot de Sinterklaasmusical met vier voorstellingen en zestienhonderd kaarten of een reis naar IJsland.”
De ruggengraat van de personeelsvereniging is een handvol vaste vrijwilligers: naast Hal zijn dat (van links naar rechts op de foto: Caressa Cloosterman, Daan de Haan-Waaijer, Marie-Christine van de Meer, Marja Dijkman, Thirza Robijn en Lieuwe Kool). Zij ondersteunen alle activiteiten: “We zijn altijd op zoek naar nieuwe enthousiastelingen, al is het maar voor de oproeppool. Ruimte voor nieuwe ideeën is er altijd. Alles kan. Heb je een leuk plan, dan kun je bij ons aankloppen voor een kop koffie.”
Hal ziet de vereniging steeds diverser worden: de collega’s die op activiteiten afkomen, werken op uiteenlopende plekken in het ziekenhuis en hebben verschillende achtergronden. “Dat is precies de bedoeling. Daarom zijn we ook in gesprek met Jong Amsterdam UMC. Studenten zijn net zo goed lid: we komen ze al tegen tijdens de pub quiz, waar nog net niet gevochten wordt om een plek.” Hall’s eigen stokpaardje is de kerstmarkt. Toen ze het overnam stonden er ongeveer 45 kramen, nu zijn er er negentig op locatie AMC en dertig op locatie VUmc. “Mensen weten ons en onze website steeds vaker te vinden. We maken steeds meer lawaai.”
W
Als je voetbalt, verdwijnt de hiërarchie’
Voor Lieuwe Kool, werkzaam bij de medische bibliotheek, was het voorzitterschap van de personeelsvereniging bijna een loopbaan op zich. Marie-Christine van der Meer, professional bij de facilitaire dienst, neemt het na bijna 18 jaar van hem over. “Als een organisatie goed voor jou is, dan doe je wat terug”, zegt ze.
Het was helemaal niet de bedoeling van Kool om zo lang te blijven. Hij bouwde de vereniging, toen nog op locatie AMC, vanaf de grond op. “Het verbaasde hoeveel deuren er opengingen met de naam AMC. Het bleek ontzettend makkelijk om dingen te organiseren.” Van der meer: “Dat succes valt of staat wel met je netwerk, de weg weten, iedereen tevreden houden”, voegt Marie-Christine van der Meer toe. Kool doet er een schepje bovenop: “Binnen het bestuur gaat het om relaties bouwen, je smoel laten zien bij de raad van bestuur. De personeelsvereniging is een toko waar een half miljoen per jaar in omgaat.”
Toen de twee ziekenhuizen fuseerden, werd de personeelsvereniging dubbel zo groot. “Binnen het AMC hadden we onze sporen verdiend”, vertelt Kool. “Het VUmc had op dat moment niks en kreeg ons min of meer opgedrongen.” Van der Meer, een echte VUmc’er die niet lang daarna tot het bestuur toetrad, lacht: “Moesten we ineens gaan betalen voor iets wat we helemaal niet kenden. Maar na corona was er geen VUmc en AMC meer, ineens waren we Amsterdam UMC. We konden toen een soort reboot doen.”
Waren er veel verschillen te overbruggen na het samengaan? “Sommige verschillen verdampen”, aldus Kool. “Bij het voetbaltoernooi of de Big Band loopt het allemaal door elkaar. Zelfs de hiërarchie verdwijnt. De aanvoerder of dirigent is niet per se een chirurg of het hoofd van de afdeling.” Van der Meer: “Wat ertoe doet, is het Amsterdam UMC-gevoel. Nieuwe mensen leren kennen. Het is door de jaren heen meer een kwestie van chemie geworden: tussen jong en oud, de leden van het bestuur en VUmc en AMC.”
‘Niet zo oubollig als ik dacht’
Thirza Robijn en Maarten Veen zijn misschien wel de jonge honden binnen het bestuur van de personeelsvereniging, maar dat maakt ze niet minder mondig. Waar Robijn zich inzet om het zoveel mogelijk leden naar de zin te maken, zorgt Veen dat het financiële plaatje klopt.

Toen Robijn drie jaar geleden in dienst kwam, was de coronacrisis net voorbij. Tegelijkertijd was de fusie tussen VUmc en AMC in volle gang. Er was dus werk aan de winkel. “Eigenlijk wist ik in het begin niet echt waar ik aan begon, maar vanuit mijn opleiding eventmanagement sprak het me wel aan. Ik kreeg veel vrijheid en dat ik bij alle activiteiten aanwezig mocht zijn, was een enorm pluspunt.” Veen werd twee jaar geleden door een collega gevraagd om penningmeester te worden. “Voor mij was het wel even de vraag waar ik terecht zou komen. Het leek me toch een beetje oubollig. Maar het is een gezellige club.”
Robijn: “Ik ben inderdaad de jongste en vond dat in het begin best moeilijk. Telde mijn mening wel mee? Ik heb toch andere ideeën over de invulling van de activiteiten.” Maar er wordt juist wel naar haar geluisterd. Dat geldt ook voor Veen: “Als je in eerste instantie ziet dat er workshops kerststukjes of tassen maken worden aangeboden, ben je misschien geneigd af te haken.” Maar de PV blijkt veel breder te zijn dan dat en maakt dankbaar gebruik van hun frisse blik. Robijn: “We organiseren van alles: gratis kaarten voor theatervoorstellingen en concerten, afgelopen juni zelfs Robbie Williams. Verder kookworkshops en laatst een try-out voor een padeltoernooi waar spontaan tweehonderd man op afkwam.”
Bij nieuwe ideeën vraagt Robijn aan Veen of er budget voor is. “Waar ik dan soms kritische vragen over stel”, zegt Veen. “Het geld kan maar één keer uitgegeven worden. Maar ik hoef eigenlijk nooit nee te verkopen.” Onlangs putte Robijn uit haar persoonlijke inspiratie en organiseerde een workshop vlinders prepareren. “Een beetje luguber misschien”, lacht ze. “Maar het was een megasucces, er was zelfs met een wachtlijst.” •
PV
Van barbecue tot musical
11.700 leden, meer dan honderd activiteiten per jaar en een ‘omzet’ van een half miljoen euro. De jubilerende personeelsvereniging (PV) van Amsterdam UMC is serious business. Sinds vijf jaar voetballen en musiceren collega’s van beide locaties samen. Twee PV-koppels, van verschillende generaties, delen hun verenigingsgevoel.

Robijn: “Ik ben inderdaad de jongste en vond dat in het begin best moeilijk. Telde mijn mening wel mee? Ik heb toch andere ideeën over de invulling van de activiteiten.” Maar er wordt juist wel naar haar geluisterd. Dat geldt ook voor Veen: “Als je in eerste instantie ziet dat er workshops kerststukjes of tassen maken worden aangeboden, ben je misschien geneigd af te haken.” Maar de PV blijkt veel breder te zijn dan dat en maakt dankbaar gebruik van hun frisse blik. Robijn: “We organiseren van alles: gratis kaarten voor theatervoorstellingen en concerten, afgelopen juni zelfs Robbie Williams. Verder kookworkshops en laatst een try-out voor een padeltoernooi waar spontaan tweehonderd man op afkwam.”
Bij nieuwe ideeën vraagt Robijn aan Veen of er budget voor is. “Waar ik dan soms kritische vragen over stel”, zegt Veen. “Het geld kan maar één keer uitgegeven worden. Maar ik hoef eigenlijk nooit nee te verkopen.” Onlangs putte Robijn uit haar persoonlijke inspiratie en organiseerde een workshop vlinders prepareren. “Een beetje luguber misschien”, lacht ze. “Maar het was een megasucces, er was zelfs met een wachtlijst.” •
Toen Robijn drie jaar geleden in dienst kwam, was de coronacrisis net voorbij. Tegelijkertijd was de fusie tussen VUmc en AMC in volle gang. Er was dus werk aan de winkel. “Eigenlijk wist ik in het begin niet echt waar ik aan begon, maar vanuit mijn opleiding eventmanagement sprak het me wel aan. Ik kreeg veel vrijheid en dat ik bij alle activiteiten aanwezig mocht zijn, was een enorm pluspunt.” Veen werd twee jaar geleden door een collega gevraagd om penningmeester te worden. “Voor mij was het wel even de vraag waar ik terecht zou komen. Het leek me toch een beetje oubollig. Maar het is een gezellige club.”

Thirza Robijn en Maarten Veen zijn misschien wel de jonge honden binnen het bestuur van de personeelsvereniging, maar dat maakt ze niet minder mondig. Waar Robijn zich inzet om het zoveel mogelijk leden naar de zin te maken, zorgt Veen dat het financiële plaatje klopt.
‘Niet zo oubollig als ik dacht’
Toen de twee ziekenhuizen fuseerden, werd de personeelsvereniging dubbel zo groot. “Binnen het AMC hadden we onze sporen verdiend”, vertelt Kool. “Het VUmc had op dat moment niks en kreeg ons min of meer opgedrongen.” Van der Meer, een echte VUmc’er die niet lang daarna tot het bestuur toetrad, lacht: “Moesten we ineens gaan betalen voor iets wat we helemaal niet kenden. Maar na corona was er geen VUmc en AMC meer, ineens waren we Amsterdam UMC. We konden toen een soort reboot doen.”
Waren er veel verschillen te overbruggen na het samengaan? “Sommige verschillen verdampen”, aldus Kool. “Bij het voetbaltoernooi of de Big Band loopt het allemaal door elkaar. Zelfs de hiërarchie verdwijnt. De aanvoerder of dirigent is niet per se een chirurg of het hoofd van de afdeling.” Van der Meer: “Wat ertoe doet, is het Amsterdam UMC-gevoel. Nieuwe mensen leren kennen. Het is door de jaren heen meer een kwestie van chemie geworden: tussen jong en oud, de leden van het bestuur en VUmc en AMC.”

Het was helemaal niet de bedoeling van Kool om zo lang te blijven. Hij bouwde de vereniging, toen nog op locatie AMC, vanaf de grond op. “Het verbaasde hoeveel deuren er opengingen met de naam AMC. Het bleek ontzettend makkelijk om dingen te organiseren.” Van der meer: “Dat succes valt of staat wel met je netwerk, de weg weten, iedereen tevreden houden”, voegt Marie-Christine van der Meer toe. Kool doet er een schepje bovenop: “Binnen het bestuur gaat het om relaties bouwen, je smoel laten zien bij de raad van bestuur. De personeelsvereniging is een toko waar een half miljoen per jaar in omgaat.”
Voor Lieuwe Kool, werkzaam bij de medische bibliotheek, was het voorzitterschap van de personeelsvereniging bijna een loopbaan op zich. Marie-Christine van der Meer, professional bij de facilitaire dienst, neemt het na bijna 18 jaar van hem over. “Als een organisatie goed voor jou is, dan doe je wat terug”, zegt ze.
Als je voetbalt, verdwijnt de hiërarchie’
“We hebben 11.700 leden’’, vertelt PV-coordinator Annita van Hal-Brouwer. “Voor hen organiseren we meer dan honderd activiteiten per jaar. Van een barbecue cursus met twaalf man tot de Sinterklaasmusical met vier voorstellingen en zestienhonderd kaarten of een reis naar IJsland.”
De ruggengraat van de personeelsvereniging is een handvol vaste vrijwilligers: naast Hal zijn dat (van links naar rechts op de foto: Caressa Cloosterman, Daan de Haan-Waaijer, Marie-Christine van de Meer, Marja Dijkman, Thirza Robijn en Lieuwe Kool). Zij ondersteunen alle activiteiten: “We zijn altijd op zoek naar nieuwe enthousiastelingen, al is het maar voor de oproeppool. Ruimte voor nieuwe ideeën is er altijd. Alles kan. Heb je een leuk plan, dan kun je bij ons aankloppen voor een kop koffie.”
Hal ziet de vereniging steeds diverser worden: de collega’s die op activiteiten afkomen, werken op uiteenlopende plekken in het ziekenhuis en hebben verschillende achtergronden. “Dat is precies de bedoeling. Daarom zijn we ook in gesprek met Jong Amsterdam UMC. Studenten zijn net zo goed lid: we komen ze al tegen tijdens de pub quiz, waar nog net niet gevochten wordt om een plek.” Hall’s eigen stokpaardje is de kerstmarkt. Toen ze het overnam stonden er ongeveer 45 kramen, nu zijn er er negentig op locatie AMC en dertig op locatie VUmc. “Mensen weten ons en onze website steeds vaker te vinden. We maken steeds meer lawaai.”
W