de patiënt
‘De eerlijkheid van de artsen gaf ons vertrouwen’
Dankzij een nieuwe behandelmethode slaagde de stamceltransplantatie van Manuel Navarro Martinez. Sindsdien is hij opgeleefd, al kan hij geen chef-kok meer zijn. Zijn nieuwe hobby: ‘meesterhamsnijder’, een titel die Navarro Martinez in zijn thuisland Spanje heeft behaald.
Tekst: Stijn Dunk - Foto: Gerritjan Huinink
“Toen ik van mijn bloedziekte hoorde in het ziekenhuis van Hilversum, stond mijn leven in een paar seconden op zijn kop. Mijn plannen voor de toekomst, mijn baan als chef-kok in het restaurant van de NPO op het Media Park. Ik had leuke collega’s en zag veel bekende Nederlanders. Ik dacht dat ik daar tot mijn pensioen zou blijven.”
Al snel werd duidelijk dat de artsen in Hilversum mij niet verder konden helpen. Ik werd verwezen naar Amsterdam UMC voor een stamceltransplantatie. Een hele spannende ingreep, er bestaat een risico op overlijden. Mijn vrouw en ik hadden meteen het gevoel dat we in goede handen waren. Het was vooral prettig dat de doktoren heel realistisch waren, eerlijk. Dat heeft ons veel vertrouwen gegeven. Ze vertelden je ook dingen die je misschien liever niet wilde horen: dat iets ook mislukken kon. Maar we wisten waar we aan toe waren. Mijn zus werd donor. Na de transplantatie kreeg ik na een maand vreselijke bijwerkingen, graft versus host (omgekeerde afstotingsziekte, red.). Daarvoor kreeg ik een experimentele behandeling, die gelukkig aansloeg.
Sinds drie jaar heb ik een bijzondere hobby waar ik veel voldoening uit haal: ik ben gediplomeerd meesterhamsnijder. De gewone horeca was te zwaar geworden, maar ik houd van het contact met mensen en ambachtelijke producten. Een Nederlandse vriend van mij die ham uit Spanje importeert, had die titel al behaald. Ik deed daarna hetzelfde in Barcelona. Dat waren hele intensieve dagen, waarbij ik het voordeel had dat ik als kok en Spanjaard al het nodige wist. Je leert een grote ham af te snijden in een bepaalde dikte en maat. Het geheim is geduld. En liefde voor de ham. Als mijn vriend een invaller nodig heeft, vervang ik hem bij demonstraties op markten, feesten en evenementen. Dat vind ik superleuk, het is heel interactief, je laat de mensen proeven. Deze hobby maakt het verhaal voor mij compleet. Het diploma als ‘maestro cortador de jamon’ hangt trots in mijn kantoortje.” •
Jouw patient in DNA? Mail dnaredactie@amsterdamumc.nl
de patiënt
‘De eerlijkheid van de artsen gaf ons vertrouwen’
Dankzij een nieuwe behandelmethode slaagde de stamceltransplantatie van Manuel Navarro Martinez. Sindsdien is hij opgeleefd, al kan hij geen chef-kok meer zijn. Zijn nieuwe hobby: ‘meesterhamsnijder’, een titel die Navarro Martinez in zijn thuisland Spanje heeft behaald.
Tekst: Stijn Dunk - Foto: Gerritjan Huinink
“Toen ik van mijn bloedziekte hoorde in het ziekenhuis van Hilversum, stond mijn leven in een paar seconden op zijn kop. Mijn plannen voor de toekomst, mijn baan als chef-kok in het restaurant van de NPO op het Media Park. Ik had leuke collega’s en zag veel bekende Nederlanders. Ik dacht dat ik daar tot mijn pensioen zou blijven.”
Al snel werd duidelijk dat de artsen in Hilversum mij niet verder konden helpen. Ik werd verwezen naar Amsterdam UMC voor een stamceltransplantatie. Een hele spannende ingreep, er bestaat een risico op overlijden. Mijn vrouw en ik hadden meteen het gevoel dat we in goede handen waren. Het was vooral prettig dat de doktoren heel realistisch waren, eerlijk. Dat heeft ons veel vertrouwen gegeven. Ze vertelden je ook dingen die je misschien liever niet wilde horen: dat iets ook mislukken kon. Maar we wisten waar we aan toe waren. Mijn zus werd donor. Na de transplantatie kreeg ik na een maand vreselijke bijwerkingen, graft versus host (omgekeerde afstotingsziekte, red.). Daarvoor kreeg ik een experimentele behandeling, die gelukkig aansloeg.
Sinds drie jaar heb ik een bijzondere hobby waar ik veel voldoening uit haal: ik ben gediplomeerd meesterhamsnijder. De gewone horeca was te zwaar geworden, maar ik houd van het contact met mensen en ambachtelijke producten. Een Nederlandse vriend van mij die ham uit Spanje importeert, had die titel al behaald. Ik deed daarna hetzelfde in Barcelona. Dat waren hele intensieve dagen, waarbij ik het voordeel had dat ik als kok en Spanjaard al het nodige wist. Je leert een grote ham af te snijden in een bepaalde dikte en maat. Het geheim is geduld. En liefde voor de ham. Als mijn vriend een invaller nodig heeft, vervang ik hem bij demonstraties op markten, feesten en evenementen. Dat vind ik superleuk, het is heel interactief, je laat de mensen proeven. Deze hobby maakt het verhaal voor mij compleet. Het diploma als ‘maestro cortador de jamon’ hangt trots in mijn kantoortje.” •