Lateralisatie
Rust keert terug
op de OK’s
De oplevering van de nieuwe OK’s op locatie VUmc was voor het operatiecentrum het slotakkoord van jarenlange, veelbewogen verhuizingen. “De rust is weergekeerd.”
Tekst: Jasper Enklaar - Foto: Martijn Gijsbertsen
Bij vrijwel elke verschuiving van specialismen de afgelopen jaren was het operatiecentrum betrokken. Van de eerste ‘wave’ in 2018 tot en met wave 9, eind 2023, allemaal hadden ze grote impact. Met iedere verhuizing van een specialisme veranderde ook het werkpakket op de OK’s. “Wij zijn een faciliterende afdeling”, vertelt Karin de Vlaming (zie foto), sinds 2020 bedrijfsleider OK voor beide locaties. “Bij elke wave gingen er productie-uren van de ene naar de andere locatie. Dus ook ingrepen, operatietechnieken en instrumentensetjes verhuisden mee. Iedere keer opnieuw moesten we de inschatting maken: wat betekent het voor het personeel, voor de hoeveelheid medewerkers, moet er personeel omgeschoold worden? Voordat men op de nieuwe locaties begon te opereren, hadden wij de maanden ervoor al veel werk om dat voor te bereiden.”
Wave 9 eind vorig jaar was voor het operatiecentrum de laatste ‘schuif’. Die viel samen met de oplevering van de vier nieuwe OK’s aan VUmc-zijde. Dit is de ‘eindsituatie’ voor de beide OK-locaties. Daarmee is de rust min of meer weergekeerd en de afdeling ingericht voor de toekomst, denkt De Vlaming. “Ik ben ontzettend blij dat we wave 9 hebben gehad en dat we niet meer betrokken zijn bij de komende bewegingen.”
Veerkracht
Het waren niet alleen voortdurende verhuizingen van de spullenboel die een groot beroep deden op ieders veerkracht. Liesbeth Roth, senior operatieassistent op locatie VUmc, maakte van nabij de veranderingen bij Urologie mee. “Urologie was opgesplitst over de twee locaties en kwam met wave 3 hier samen. Met name de endo-urologie [opereren door het inbrengen van een camera, red] was nieuw voor ons. Een complex onderdeel waar veel apparatuur bij komt kijken: veel instrumentarium en disposables die wij niet kenden. Dat heeft echt een tijd geduurd.” Ook bij andere specialismen kregen medewerkers die gewend waren aan een bepaald pakket aan werkzaamheden, te maken met grote veranderingen. “Dat is best moeilijk”, erkent Roth.
Dat geldt te meer, voegt De Vlaming toe, omdat Amsterdam UMC een academisch centrum is. “Het gaat bij ons niet om een patiënt met knieprothese of een liesbreuk, die standaard volgens het protocol worden geopereerd. Nee, het zijn ingewikkelde ingrepen, het is topsport.” Dat vroeg veel van haar mensen. “En dat keer op keer. Er zijn daarom wel medewerkers weggegaan.” Anderen maakten bewust een switch in hun werkpakket. “Wel na even geslikt te hebben, maar zij zeiden, oké, ik zet de schouders eronder en ik ga wat nieuws doen.”
B
Medewerkers stonden voor grote veranderingen
Minder onrust
Michael van Tongeren, teamleider anesthesie, is blij dat de onrust na alle verhuizingen sterk verminderd. Met de vernieuwde OK’s is het operatiecentrum klaar voor de toekomst. “Ze zijn zo gebouwd, dat we de OK’s flexibel kunnen inzetten, ook voor ingrepen waar we nu nog geen weet van hebben.” De ruimtes, vol met pendels en monitoren, zijn ingericht voor robotchirurgie en geënt op de eindsituatie na de fusie. Het is geschikt voor het enorme pakket aan specialistische, minimaal invasieve ingrepen die op locatie VUmc uitgevoerd zullen worden. Dat is de grote pré van een academisch centrum, vindt Van Tongeren: “Alles is mogelijk hier. Als je in een perifeer ziekenhuis gaat werken, doe je tien knieën op een dag. Hier heb je alle specialismen. Tussendoor kun je nog een keer switchen als je wat anders erbij wil doen. Het is onrustig geweest, maar ik denk dat we nu een heel mooie afdeling hebben, met veel opties en veel kansen.”
Ook De Vlaming kijkt graag vooruit. “We zijn nog druk bezig met harmoniseren op allerlei fronten, maar we hebben al veel bereikt. Laten we dat de komende jaren verder opbouwen. En dan wat rustiger, in plaats van iedere keer weer iets nieuws ontvangen, implementeren, en weer verhuizen. Ik voorzie een mooie toekomst.” •
Lateralisatie
Rust keert terug
op de OK’s
De oplevering van de nieuwe OK’s op locatie VUmc was voor het operatiecentrum het slotakkoord van jarenlange, veelbewogen verhuizingen. “De rust is weergekeerd.”
Tekst: Jasper Enklaar - Foto: Martijn Gijsbertsen
Bij vrijwel elke verschuiving van specialismen de afgelopen jaren was het operatiecentrum betrokken. Van de eerste ‘wave’ in 2018 tot en met wave 9, eind 2023, allemaal hadden ze grote impact. Met iedere verhuizing van een specialisme veranderde ook het werkpakket op de OK’s. “Wij zijn een faciliterende afdeling”, vertelt Karin de Vlaming (zie foto), sinds 2020 bedrijfsleider OK voor beide locaties. “Bij elke wave gingen er productie-uren van de ene naar de andere locatie. Dus ook ingrepen, operatietechnieken en instrumentensetjes verhuisden mee. Iedere keer opnieuw moesten we de inschatting maken: wat betekent het voor het personeel, voor de hoeveelheid medewerkers, moet er personeel omgeschoold worden? Voordat men op de nieuwe locaties begon te opereren, hadden wij de maanden ervoor al veel werk om dat voor te bereiden.”
Wave 9 eind vorig jaar was voor het operatiecentrum de laatste ‘schuif’. Die viel samen met de oplevering van de vier nieuwe OK’s aan VUmc-zijde. Dit is de ‘eindsituatie’ voor de beide OK-locaties. Daarmee is de rust min of meer weergekeerd en de afdeling ingericht voor de toekomst, denkt De Vlaming. “Ik ben ontzettend blij dat we wave 9 hebben gehad en dat we niet meer betrokken zijn bij de komende bewegingen.”
Veerkracht
Het waren niet alleen voortdurende verhuizingen van de spullenboel die een groot beroep deden op ieders veerkracht. Liesbeth Roth, senior operatieassistent op locatie VUmc, maakte van nabij de veranderingen bij Urologie mee. “Urologie was opgesplitst over de twee locaties en kwam met wave 3 hier samen. Met name de endo-urologie [opereren door het inbrengen van een camera, red] was nieuw voor ons. Een complex onderdeel waar veel apparatuur bij komt kijken: veel instrumentarium en disposables die wij niet kenden. Dat heeft echt een tijd geduurd.” Ook bij andere specialismen kregen medewerkers die gewend waren aan een bepaald pakket aan werkzaamheden, te maken met grote veranderingen. “Dat is best moeilijk”, erkent Roth.
Dat geldt te meer, voegt De Vlaming toe, omdat Amsterdam UMC een academisch centrum is. “Het gaat bij ons niet om een patiënt met knieprothese of een liesbreuk, die standaard volgens het protocol worden geopereerd. Nee, het zijn ingewikkelde ingrepen, het is topsport.” Dat vroeg veel van haar mensen. “En dat keer op keer. Er zijn daarom wel medewerkers weggegaan.” Anderen maakten bewust een switch in hun werkpakket. “Wel na even geslikt te hebben, maar zij zeiden, oké, ik zet de schouders eronder en ik ga wat nieuws doen.”
B
Medewerkers stonden voor grote veranderingen
Minder onrust
Michael van Tongeren, teamleider anesthesie, is blij dat de onrust na alle verhuizingen sterk verminderd. Met de vernieuwde OK’s is het operatiecentrum klaar voor de toekomst. “Ze zijn zo gebouwd, dat we de OK’s flexibel kunnen inzetten, ook voor ingrepen waar we nu nog geen weet van hebben.” De ruimtes, vol met pendels en monitoren, zijn ingericht voor robotchirurgie en geënt op de eindsituatie na de fusie. Het is geschikt voor het enorme pakket aan specialistische, minimaal invasieve ingrepen die op locatie VUmc uitgevoerd zullen worden. Dat is de grote pré van een academisch centrum, vindt Van Tongeren: “Alles is mogelijk hier. Als je in een perifeer ziekenhuis gaat werken, doe je tien knieën op een dag. Hier heb je alle specialismen. Tussendoor kun je nog een keer switchen als je wat anders erbij wil doen. Het is onrustig geweest, maar ik denk dat we nu een heel mooie afdeling hebben, met veel opties en veel kansen.”
Ook De Vlaming kijkt graag vooruit. “We zijn nog druk bezig met harmoniseren op allerlei fronten, maar we hebben al veel bereikt. Laten we dat de komende jaren verder opbouwen. En dan wat rustiger, in plaats van iedere keer weer iets nieuws ontvangen, implementeren, en weer verhuizen. Ik voorzie een mooie toekomst.” •