Lateralisatie

Amsterdam UMC is nu echt één. Dat betekent dat er uitwisseling is van personeel op beide locaties. Een tweetal jaar geleden ging ik voor de eerste keer naar de andere kant van de Amstel. Soort van expeditie, spannend.

Tekst: Benedikt van Loo - Foto: Martijn Gijsbersten

Ik werd vriendelijk ontvangen en kreeg een rondleiding door één van de anesthesie-medewerkers. Nu vind ik het OK-complex daar letterlijk iets complexer dan in Zuid-Oost. Het is verdeeld over twee etages. Niet gewoon boven elkaar, maar met drie verdiepingen ertussen. En de kleedkamers erboven en eronder. Mijn collega leidde me overal rond. Gang in, gang uit. Trap op, trap af. Lift in, lift uit. Kamer in, kamer uit. Van de ene étage naar de andere en weer terug. Sluipweggetje hier, sluipweggetje daar. Het duizelde me aan het eind. Had hij gezegd dat ik weer op de andere locatie was, geloofde ik hem ook.

Een paar weken later mocht ik weer naar de zuidas. Ik vreesde het ergste, want ik heb al moeite met links en rechts uit elkaar houden. Het viel niet mee en mijn vriend google maps kon me ook al niet helpen: ‘kleedkamers operatiekamers VUmc’ kent hij niet. Ik heb maar de dagcoördinator gebeld met de melding dat ik hopeloos verdwaald was en een locatienummer waar ik stond. Gelukkig kwamen ze me ophalen. De oplossing was dat ik in mijn notitieboekje letterlijk beschreven heb hoe ik van A naar B kwam. Klinkt suf maar het werkt wel en nu hoef ik geen steentjes meer te strooien om de weg te vinden.

Ach, alles went en ik troost me met de gedachte dat het voor diegenen die de omgekeerde weg volgen ook niet makkelijk is. •

Benedikt Van Loo

Anesthesiemedewerker/SPS,

locatie Meibergdreef 

b.d.vanloo@amsterdamumc.nl

column